Determinantes dos movimentos reais da taxa de câmbio em 15 economias emergentes

• استاد اقتصاد، دانشگاه EAFIT، دانشکده اقتصاد و دارایی، مدلین، کلمبیا؛tgoda@eafit. edu. co. http://orcid.org/0000-0002-4209-9657

• استاد اقتصاد از HTW برلین - دانشگاه علوم کاربردی. پژوهشگر ارشد موسسه سیاست اقتصاد کلان در بنیاد هانس بوکلر، دوسلدورف، آلمان، ایمیل: jan. priewe@posteo. de، *** ما از کریستین لاراهوندو برای کمک های تحقیقاتی عالی اش و شرکت کنندگان چهارمین FGV تشکر می کنیم. کارگاه توسعه گرایی جدید برای نظرات مفید آنها. http://orcid.org/0000-0003-2179-5730

خلاصه

کار قبلی نشان داده است که افزایش نرخ ارز موثر واقعی (REER) به صنعتی زدایی زودرس، سرمایه گذاری کمتر تولیدی و وابستگی به رونق و رکود کالاها در اقتصادهای بازارهای نوظهور (EME) کمک می کند. با این حال، از ادبیات، کمتر مشخص است که مهم‌ترین محرک‌های حرکت چرخه‌ای REER در EME چیست. هدف این مطالعه ارائه شواهد تجربی در مورد عوامل تعیین‌کننده حرکات REER 15 بازار نوظهور طی دو دهه گذشته، با استفاده از تحلیل آماری و رویکرد مدل اثرات ثابت پانل پویا است. تجزیه و تحلیل ما نشان می دهد که اگرچه EME "کالا" و "صنعتی" ناهمگن هستند، نوسانات REER در بین موارد قبلی بالاتر است. EME که REER با ثبات تری داشتند، بهتر از آنهایی که روند کاهشی یا افزایشی داشتند (به استثنای چین قابل توجه) عمل کردند. همانطور که از نظر تئوری انتظار می رود، قیمت کالاها یک محرک ساختاری مهم برای حرکت REER در "EME کالا" است. علاوه بر این، نتایج وجود اثر هارود-بالاسا-ساموئلسون را تایید می‌کند و اهمیت جریان‌های مالی را نشان می‌دهد. علاوه بر این، مداخلات بانک های مرکزی تا حدی موفقیت آمیز بود تا از افزایش (استهلاک) بیشتر جلوگیری شود. در نهایت، متوجه می‌شویم که ریسک پایین‌تر کشور و حداقل در برخی دوره‌ها، رشد کل پول در کشورهای OECD منجر به افزایش نرخ سود در کشورهای نمونه ما شده است.

کلمات کلیدی: نرخ ارز واقعی. سیاست نرخ ارز خارجی؛قیمت کالاها؛جریان سرمایه؛ریسک جهانی

RESUMO

آثار قبلی ثابت کرده اند که قدردانی از نرخ واقعی ارز مؤثر (REER) به کاهش صنعت زودرس ، سرمایه گذاری کمتری و وابستگی به چرخه های گسترش و انقباض کالا در اقتصادهای نوظهور بازار (EME) کمک می کند. در ادبیات ، با این وجود کمتر مشخص است ، مهمترین عوامل برای حرکات چرخه ای مجدد در EME چیست. هدف از این مطالعه ارائه شواهد تجربی در مورد عوامل تعیین کننده حرکات REER 15 بازار در حال ظهور در دو دهه گذشته ، با استفاده از تجزیه و تحلیل آماری و یک رویکرد مدل جلوه ثابت ثابت است. تجزیه و تحلیل ما نشان می دهد که اگرچه EME "کالا" و "صنعتی" ناهمگن هستند ، اما نوسانات مجدد در بین سابق بیشتر است. EME که اگر آنها بهتر از کسانی که تمایل به استهلاک یا قدردانی داشتند (با استثناء قابل توجه چین) بهتر عمل می کردند. همانطور که از نظر تئوریکی انتظار می رود ، قیمت کالاها یک عامل ساختاری مهم حرکات Reer در "کالاهای کالا" است. علاوه بر این ، نتایج وجود اثر Harrod-Balassa-Samuelson را تأیید می کند و اهمیت بلیط های مالی را نشان می دهد. علاوه بر این ، مداخلات بانکهای مرکزی تا حدی موفقیت آمیز برای جلوگیری از قدردانی قابل توجه تر (استهلاک) بود. سرانجام ، ما دریافتیم که کمترین خطر کشور و حداقل در برخی دوره ها ، افزایش پول در کشورهای OECD منجر به تحسین مجدد در کشورهای نمونه ما شده است.

کلمات کلیدی: نرخ ارز واقعی ؛سیاست نرخ ارز ؛قیمت کالاها ؛ورود سرمایه ؛خطر جهانی

معرفی

نرخ ارز مؤثر واقعی (REER) شاخص هایی برای رقابت قیمت Averag در همه بنگاه های اقتصادی در نظر گرفته می شود. اقتصادهای نوظهور بازار (EME) در اینجا کشورهای با درآمد متوسط ​​که در حال انتقال به کشورهای پیشرفته هستند ، مورد توجه قرار می گیرند اما هنوز هم بسیاری از ویژگی های کشورهای توسعه را در بر می گیرند. رقابت با قیمت و قیمت آنها برای دستیابی به کشورهای پیشرفته باید بهبود یابد. از این رو ، SEM های مجدد آنها برای توسعه بیشتر مهم است. اقتصاد توسعه استاندارد و تئوری های رشد کم و بیش نقش نرخ ارز برای توسعه و رشد را نادیده می گیرد. با این حال ، تجمع گسترده ای وجود دارد که رشد بیش از حد مانع REER را در بسیاری از موارد حتی با پشتکار انجام می دهد.

برجسته ترین ، چارچوب نظری "توسعه گرایی جدید" معتقد است که Reer بیش از حد ، به طور موقت یا مزمن ، تعیین کننده اصلی توسعه نیافته است ، زیرا آنها مانع سرمایه گذاری ، صنعتی شدن ، پیشرفت فنی و رشد می شوند. برای ترویج صنعتی شدن (یا بازگشت مجدد زودرس) "یک صنعت صنعتی" مورد نیاز است. یعنی ، ارزش کاهش یافته پایدار ارز در مقایسه با ارزش ارز کالا (Bresser-Pereira ، 2019 Bresser-Pereira ، L. C. (2019). "از اقتصاد گرایی کلاسیک و اقتصاد کلان پس از کینزی گرفته تا توسعه گرایی جدید. 39 (2): 187-210.). با این حال ، نگاهی دقیق تر نشان می دهد که EME یک گروه کاملاً متنوع از کشورها است و نقش REER برای رشد و توسعه واضح نیست. در این مقاله ، ما می خواهیم بیشتر در مورد این موضوعات روشن کنیم 1 1 لطفاً برای توصیف دقیق تر از اصول اصلی "توسعه گرایی جدید" در مورد مسائل نرخ ارز ، و یک مرور کلی در مورد ادبیات موجود ، به Goda & Priewe (2019) مراجعه کنید. با توجه به نرخ ارز در EME. بشر

بگذارید ابتدا اصطلاحات اصلی ، Reer و EME را روشن کنیم. Reer به عنوان نرخ ارز اسمی تنظیم شده با تورم در برابر شرکای اصلی تجارت تعریف می شود. نظریه های سنتی نرخ ارز معتقدند که نرخ ارز تعادل واقعی با برابری قدرت خرید مطلق یا نسبی (PPP) تعیین می شود ، که با قیمت های تجاری تحت شرایط رقابتی (تنظیم شده برای هزینه های معامله) اندازه گیری می شود. از طرف دیگر ، نرخ ارز اسمی تعادل (NER) به سمت برابری نرخ بهره اسمی (IRP) گرایش می یابد ، به موجب آن باید خطرات کشور خاص را برای آن حساب کرد. انحرافات عمدتاً ناشی از انتظارات در مورد نرخ بهره در آینده و خطرات کشور است.

اصطلاح EME در ابتدا به عنوان گروهی از کشورهای در حال توسعه که قادر به جذب جریان مالی تجاری از سرمایه گذاران مالی جهان اول هستند ، اختراع شد. این اصطلاح هرگز به وضوح تعریف نشده است و اغلب به طور خودسرانه مورد استفاده قرار می گیرد. این کشور اغلب شامل کشورهایی مانند کره ، هنگ کنگ ، تایوان یا اسرائیل می شود که ما در مورد همه موارد توسعه یافته در نظر می گیریم. در اینجا ما این اصطلاح را برای نمونه ای از 15 کشور با درآمد متوسط بالا ، که شامل هفت کشور از آسیا ، هفت کشور از آمریکای لاتین و آفریقای جنوبی است ، سازگار می کنیم. این کشورها 29 ٪ از تولید ناخالص داخلی جهان و 84 ٪ تولید ناخالص داخلی کشورهای با درآمد متوسط را تشکیل می دهند (WDI ، 2019).

نمودار 1 نشان می دهد که از نمونه ما، هند، اندونزی و فیلیپین توسط بانک جهانی به عنوان کشورهای با درآمد متوسط پایین (زیر آستانه 3895 دلار آمریکا) و شیلی و آرژانتین به عنوان کشورهای با درآمد بالا (نه خیلی بالاتر از این میزان) طبقه بندی شده اند. آستانه 12055 دلار آمریکا). چین، هند و اندونزی بالاترین رشد تولید ناخالص داخلی را در دوره 1996-2016 داشتند، در حالی که آرژانتین، برزیل و آفریقای جنوبی کمترین رشد را داشتند (حدود 2. 5 درصد در روز). نمودار 2 نشان می دهد که چین به مراتب بزرگترین کشور در نمونه ما است (بیش از 50 درصد از کل تولید ناخالص داخلی همه کشورهای نمونه را به خود اختصاص می دهد)، پس از آن هند (10٪)، برزیل (8٪)، روسیه (6٪) ومکزیک (5%). همه این داده ها ناهمگونی این گروه کشوری را نشان می دهد.

باقیمانده این مقاله سعی می‌کند تا تعیین‌کننده‌های اصلی حرکات REER اخیر را در 15 EME نمونه ما آشکار کند. برای دستیابی به این هدف، ابتدا از تحلیل آماری توصیفی و سپس از رگرسیون اثرات ثابت پانل پویا استفاده می‌کنیم. این مشارکت تا آنجا مهم است که تحقیقات موجود بسیاری از سوالات را در مورد EME باز گذاشته است. این سؤالات عمدتاً شامل موارد زیر است:

آیا REER طی دو دهه درازمدت به طور کلی پایدار و همراه با فراز و نشیب است یا در برخی کشورها روند صعودی یا نزولی واضحی وجود دارد؟

REER "EME صنعتی" از چه جهت با "EME کالایی" متفاوت است؟آیا REER "EME صنعتی" پایدارتر است؟

آیا REER کشورهای پیشرفته از EME پایدارتر است؟آیا REER گروه "EME کالا" با REER سه تولیدکننده اصلی کالاهای پیشرفته استرالیا، نیوزیلند و نروژ حرکت می کند؟

آیا در ارزهایی که دوره‌های افزایش ارزش‌گذاری قوی دارند، جریان سرمایه مهم است؟آیا دوره‌های رونق عجیبی با جریان‌های سرمایه بالا و توقف ناگهانی با فرار سرمایه وجود دارد؟

ویژگی های اصلی کشورهای با رتبه بد و رتبه بالاتر از متوسط چیست؟

آیا رژیم های نرخ ارز، کنترل سرمایه و مداخلات FX موثر هستند؟

نقش انبساط پولی در کشورهای پیشرفته و درک ریسک جهانی چیست؟

این مقاله به این سؤالات می پردازد و ساختار آن به شرح زیر است. در بخش بعدی، مروری بر ادبیات مربوط به REER از EME ارائه می‌کنیم. بخش سوم داده های کلیدی در مورد 15 EME را با استفاده از تجزیه و تحلیل آماری توصیفی نشان می دهد. بخش چهارم روش مورد استفاده برای آزمایش اقتصادسنجی عوامل اصلی تعیین کننده REER در EME نمونه ما را ارائه می دهد و سپس نتایج رگرسیون را تجزیه و تحلیل می کند. بخش آخر به پایان می رسد.

نظریه نرخ ارز در ارزهای EME

نظریه های نرخ ارز معاصر ، همانطور که در کتابهای درسی پیشرفته مدرن ارائه شده است که شامل تحقیقات اخیر است ، به کشورهای در حال توسعه یا EME توجه ویژه ای نمی کند. رویکردهای سنتی برای تعیین نرخ ارز مبتنی بر رویکرد پولی ، PPP و IRP است و در مورد چندین نوع در هر گروه توضیح داده شده است (به عنوان مثال ، Isard ، 2008 Isard ، P. (2008). اقتصاد نرخ ارز. کمبریج: دانشگاه کمبریجمطبوعات. ؛ Pilbeam ، 2013 Pilbeam ، K. (2013). امور مالی بین المللی. Houndsmills ، نیویورک: Palgrave Macmillan.). با این حال ، پازل های به اصطلاح PPP-و پیش رو به حل نشده اند ، یعنی انحرافات قوی و مداوم از نرخ ارز از PPP (با زمان برگشت طولانی) و انحراف از IRP تحت پوشش و همچنین کشف نشده. از این رو ، این تئوری ها نتوانسته اند نتایج تجربی قوی را ارائه دهند که پیش بینی نرخ ارز را که بهتر از پیاده روی تصادفی است ، فراهم می کند.

رویکردهای کینزی بر نقش انتظارات ، عدم اطمینان و حدس و گمان تأکید می کنند. رویکردهای رفتاری ، شبیه به کینزی ، غالباً بر رفتار خرد اقتصادی و شیوه های بازرگانان فارکس ("مدیران پول") ، اغلب در قالب فعالیتهای جستجوی اطلاعاتی که به شکل گیری انتظارات یا انتظار عقب مانده در مقابل عدم اطمینان برای عدم اطمینان برای این امر متمرکز می شوند ، تمرکز می کنند. آینده همراه با رفتار گله. فرزندان مهم IRP رویکرد تعادل نمونه کارها است که فرض می کند دارایی های مالی در بین کشورها متفاوت است ، به طوری که همان دارایی ها به دلیل ارزهای مختلف جایگزین های ناقص هستند (از جمله درک ریسک متغیر زمان و ترجیحات نقدینگی مشابه ارواح حیوانات کینز).

برخی از رشته ها در این زمینه همچنین خطرات خاص کشور را مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهند ، که منجر به حق بیمه بیشتر در معرض خطر و وجود سلسله مراتب ارز در اقتصاد جهانی می شود. علاوه بر خطرات استهلاک ، عناصر خطرات خاص کشور مربوط به EME (و کشورهای در حال توسعه به طور کلی) عبارتند از: تعادل کسری پرداخت ، عدم تطابق ارزی به دلیل "گناه اصلی" ، خطرات سیاست مالی در مورد بدهی عمومی به ارز خارجی ، بازارهای توسعه نیافته ، بازارهای توسعه نیافته ،شکنندگی بخش مالی و نظارت محتاطانه آن ، خطرات تورم و درگیری های توزیع در مواجهه با نابرابری اقتصادی.

با توجه به ارزهای در حال توسعه و در حال ظهور ارزهای بازار ، تحقیقات تجربی قابل توجهی صورت گرفته است که جنبه های بسیاری را روشن کرده است. ویژگی اصلی ارزهای کشورهای در حال توسعه در وضعیت آنها به عنوان "ارز کالایی" دیده می شود زیرا بیشتر کشورهای در حال توسعه ، از جمله بسیاری از اقتصادهای نوظهور ، عمدتاً تولید کنندگان کالا هستند. نوسانات تجارت و بیماری هلندی مرتبط با آن موضوعات اصلی در این بخش از ادبیات است. یکی دیگر از حوزه های موضوعی اخیر بر جریان های مالی مربوط به مدل های متعادل سازی نمونه کارها و تغییر درک ریسک از سرمایه گذاران مالی در مراکز اقتصاد جهانی متمرکز است. علاوه بر این ، رویکردهای پس از کینزی بر اهمیت جریان مالی در زمینه حمل و نقل حمل و نقل و مشتقات مرتبط تأکید می کنند (به عنوان مثال ، Andrade & Prates ، 2013 Andrade ، R. P. & Prates ، D. M. (2013). "دینامیک نرخ ارز در یک پولی پیرامونیاقتصاد: یک دیدگاه کینزی "مجله اقتصاد پست کینزی ، 38 (3): 426-448. ؛ Ramos & Prates ، 2018 Ramos ، R. A. & Prates ، D. M. (2018). "دیدگاه پس از کینزی در مورد نرخ ارز: به سمت ادغام کمک های مختلف درچارچوب های ABM و SFC ". Unicamp Texto para بحث ، شماره 352.).

قیمت کالا و نرخ ارز

ادبیات گسترده در مورد بیماری هلند ارتباط علّی روشنی بین قیمت منابع طبیعی و Reer را مشخص کرده است. Venables (2016 Venables ، A. J. (2016). "استفاده از منابع طبیعی برای توسعه. چرا اینقدر دشوار است؟" مجله دیدگاه های اقتصادی ، 30 (1): 161-184.) خلاصه اخیر این ادبیات را بابینش کلیدی مبنی بر اینکه کشورهای بیماری هلندی کاملاً متفاوت با کالاهای کشاورزی هستند. وی نتیجه می گیرد که تقریباً تمام کشورهای غنی از منابع دارای کالاهای زیر خاک غیر تجدید پذیر در طول طولانی مدت رشد کمتری داشته اند (علاوه بر برخی از قسمت های رشد بالا در رونق کالاها). بیماری هلندی مبتنی بر Reer با ارزش بیش از حد با ارزش همه این کشورها است ، به استثنای قابل توجه بوتسوانا ، شیلی و تا حدودی ونزوئلا. نعمت منابع طبیعی غنی و کمیاب مخلوط است زیرا قیمت ها بی ثبات است ، جمع شدن از تولید قابل تجارت غیر منابع- که عمدتاً تولیدی است- حاکم است ، و حاکمیت محتاطانه اجاره منابع با توجه به ظرفیت های نهادی دشوار و خواستار است.

Venables در مورد تفاوت های اصلی بین منابع زیر خاک زیر خاک و منابع تجدید پذیر کشاورزی توضیح نمی دهد ، اما اینها واضح هستند: اولی بسیار کمرنگ تر است و اجازه می دهد اجاره های بسیار بالایی را به دست آورند. آنها غالباً متعلق به دولت هستند. رقابت جهانی اکثراً الیگوپولیستی است (از این رو کشورها لزوماً قیمت دهنده قیمت نیستند). مزیت تطبیقی آنها نسبت به تولید بسیار شدید است (تولید صادرات تجاری غیر منبع سودآوری سودمند و بسیار جاه طلب است). افزایش قیمت آنها متعدد افزایش قیمت های کشاورزی است. و بر خلاف کالاهای کشاورزی ، قیمت آنها طی پنج دهه گذشته روند رو به زوال نداشته است. بنابراین ، اصطلاح بیماری هلندی باید با دقت استفاده شود.

سرانجام ، برخی از تحقیقات اخیر استدلال می کنند که REER نه تنها ممکن است تحت تأثیر اثرات سنتی "هزینه" و "جابجایی" بیماری هلندی قرار بگیرد ، بلکه به اثر ورود گسترده سرمایه های خارجی که برای تأمین مالی بهره برداری از مواد اولیه استفاده می شود. به طور خاص ، Bresser-Pereira (2009 Bresser-Pereira ، L. C. (2009): "تمایل به ارزیابی بیش از حد نرخ ارز". در Bresser-Pereira ، L. C. (ویرایش): جهانی سازی و رقابت. کمبریج: انتشارات دانشگاه کمبریج ، انتشارات دانشگاه کمبریج125-147.) استدلال می کند که جریان های مالی مربوط به رونق کالا می تواند ارزش افزوده ای از REER را ایجاد کند که باعث کاهش در بخش صنعت می شود. این استدلال توسط مطالعاتی مانند ایبارا (2011 Ibarra ، C. A. (2011) تأیید شده است. "جریان سرمایه و تقدیر از نرخ واقعی ارز در مکزیک". توسعه جهانی ، 39 (12): 2080-2090.) ، Naceur et al.(2012 Naceur ، S. B. ، Bakardzhieva ، D. & Kamar ، B. (2012). "جریان سرمایه های تفکیک شده و رقابت کشورهای در حال توسعه". توسعه جهانی ، 40 (2): 223-237.) ، گودا و تورس گارسیا و بوتا(2017 BOTTA ، A. (2017). "رونق بیماری های هلندی-تقدیر-مالی و چرخه های تعادل خارجی در کشورهای در حال توسعه"و ورود FPI منجر به قدردانی و نوسانات بالاتر REER در "کالاهای EME" شده است که به نوبه خود ، تأثیرات منفی بر بخش تولید آنها داشته است.

جریان مالی و نرخ ارز

به خوبی شناخته شده است که اصطلاح EME در مفهوم بازارهای در حال ظهور مالی در کشورهای با درآمد متوسط سرچشمه گرفته است ، بنابراین آنها را برای سرمایه گذاران مالی از کشورهای اصلی ارز جذاب می کند. این واقعیت که در اکثر "گناه اصلی" EME رواج دارد ، یعنی ضرورت صدور اوراق بهادار در ارزهای سخت (عمدتا USD) باعث افزایش جذابیت برای سرمایه گذاران مالی جهان اول می شود-اگرچه دارایی های مالی به طور فزاینده ای نیز در جریان EM با بالا وجود داردبازده. جهانی سازی مالی با حساب های مالی نسبتاً باز و هزینه های پایین معاملات برای تحرک سرمایه به افزایش جریان سرمایه مرزی کمک می کند.

این ارتباطات پیچیده مالی در بین ارزها با کیفیت مختلف مطمئناً بر REER تأثیر می گذارد. معاملات FX در ارزهای EM در مقایسه با مواردی که ارزهای کشورهای پیشرفته معامله می شوند (عمدتا دلار ، یورو و ین) کوچک و کم عمق هستند: ارزهای EM 10. 5 ٪ از معاملات جهانی را تشکیل می دهند ، در حالی که USD به تنهایی سهم 43. 8٪ (BIS ، 2016 BIS (2016): بررسی بانک مرکزی سه گانه. گردش مالی ارز در آوریل 2016. پایه: بانک تسویه حساب بین المللی.). این بدان معنی است که تغییر نمونه کارها در سهام جهانی دارایی های مالی می تواند باعث تغییر نرخ ارز شدید با عواقب شدید در همه بازارهای مالی EM شود.

Forbes and Waock (2012 Forbes ، K. & Waock ، F. (2012) ، "امواج جریان سرمایه: افزایش ، توقف ، پرواز و عقب نشینی". مجله اقتصاد بین المللی ، 88 (2): 235-251.) خواستار جستجو باشیددر پایتخت ناخالص در - و خروجی. اکثریت قریب به اتفاق جریان های سرمایه جریانهای ناخالصی هستند که حساب جاری را لمس نمی کنند زیرا رزرو دو وارد در حساب مالی رخ می دهد. نمونه ای می تواند حمل و نقل باشد ، یعنی جریان های سخت ارز که به ارز محلی رد و بدل می شوند. دومی در سپرده ها نگه داشته می شود یا برای خرید سایر دارایی های مالی به ارز محلی استفاده می شود. EME بدهی های خود را به غیر مقیم افزایش می دهد اما ارز خارجی کسب می کند. بنابراین جریان ناخالص و توقف های ناخالص ، پرواز سرمایه و بازپرداخت سرمایه بر REER تأثیر می گذارد ، اگرچه آنها اغلب تا حدی یکدیگر را جبران می کنند.

بخشی از افزایش جریان سرمایه مربوط به مراحل رونق EME است ، به عنوان مثال مراحل با رونق کالا در مورد "کالاهای EME" یا رونق صنعتی برای "EME صنعتی". چنین روند صعودی به طور معمول باعث افزایش قیمت دارایی در بازارهای امنیتی محلی (و همچنین بازارهای املاک و مستغلات) می شود که سرمایه گذاران خارجی را به خود جلب می کند. این راه های سنتی تا زمانی که دیفرانسیل های تورم و تغییر نرخ ارز اسمی بر تغییر می کنند ، تأثیر می گذارد. در اصل ، فشار تقدیر می تواند با مداخلات FX (خرید استریل یا غیر استریل شده ارز خارجی) کاهش یابد. بر خلاف کشورهای اصلی ، بسیاری از EME این مداخلات را برای صاف کردن نوسانات نرخ ارز کوتاه با هدف تثبیت روندهای طولانی مدت انجام می دهند. بیشتر مداخلات موفق تلقی می شوند. در غیر این صورت ، شناور مدیریت شده احتمالاً انجام نمی شود (به عنوان مثال ، بلانچارد و همکاران ، 2015 بلانچارد ، ا. ، آدلر ، G. & De Carvalho Filho ، I. (2015). شوک های جریان سرمایه جهانی؟ "). "چه زمانی مداخله ارزی مؤثر است؟ شواهدی از 33 کشور"مطالعات تجربی ". اقتصاد جهانی ، 36: 1187-1208.).

ورود سرمایه به EME می تواند کاملاً بی ثبات باشد. در اوایل دهه 2000 ، آنها موج عظیمی از جریان مالی ناخالص خارجی را تجربه کردند (Deutsche Bundesbank ، 2017 Deutsche Bundesbank (2017). "Globale Liquidität ، Devisenreserven und Wechselkurse von Schwellenlände". EME آسیایی نیمی از این جریان ها را جذب کرد ، در حالی که نیمی دیگر تقریباً کاملاً به اروپای شرقی و آمریکای لاتین (به نسبت های مشابه) جریان داشت. در سال 2008 ، توقف ناگهانی هنگامی رخ داد که سرمایه گذاران امور مالی خود را بیرون کشیدند ، که منجر به استهلاک گسترده ارز در EME شد. در سال 2010 ، سرمایه گذاران مالی پس از آنکه بیشتر اقتصادهای اصلی تا حدودی بهبود یافتند و کاهش کمی در بسیاری از کشورهای OECD نقدینگی کافی را به دست آوردند ، به EME بازگشتند. در سال 2013 ، "صحبت های خفیف" پدیدار شد که باعث افزایش نرخ بهره و تأمین نقدینگی کمتر در کشورهای اصلی شد ، که دوباره منجر به عقب نشینی از EME شد. طبق گفته های دویچه بوندزبانک (2017 Deutsche Bundesbank (2017). "Globale Liquidität ، Devisenreserven und Wechselkurse von Schwellenlände". Deutsche Bundesbank Monatsbericht ، Oktober: 13-27). 2 2 EMP را می توان با نرخ تغییر نرخ اسمی EM (ارز خارجی در هر واحد ارز محلی) و با تغییر ذخایر ارزهای بانکهای مرکزی اندازه گیری کرد. این منجر به قدردانی یا استهلاک (قوی) می شود.

از این رو ، بسیاری از محققان تأیید می کنند که بخش بزرگی از جریان سرمایه جهانی با سیاست پولی در کشورهای اصلی (عمدتا ایالات متحده) و با تغییرات رفتاری سرمایه گذاران مالی که تحت تأثیر تغییر درک خطرات و تغییر در نگرش ریسک پذیری قرار دارد ، تعیین می شود. کانال ریسک پذیری به تغییر در نگرش به ریسک پذیری اشاره دارد ، خواه در زمان های بحرانی یا بیشتر "برنامه ریسک" در دوره های آرام باشد. این مشاهدات به طور ضمنی به نظریه چرخه های مالی هایمن مینسکی اشاره دارد (مینسکی ، 1986 مینسکی ، H. (1986). تثبیت یک اقتصاد ناپایدار. نیویورک: مک گرا هیل.). نقدینگی کم یا زیاد بودجه بر مقیاس سرمایه گذاری در خارج از کشور تأثیر می گذارد. حداقل برای دوره ای که از وقوع شواهد بحران مالی جهانی برای چنین امواج وجود دارد (به عنوان مثال ، آدریان و همکاران ، 2015 Adrian ، T. ، Etula ، E. & Shin ، H. S (2015) مراجعه کنید. "نرخ ارز. سیاست های پولی غیر متعارف ایالات متحده و سرریزهای بین المللی "Trilemma در حالت عادی جدید: حساسیت به کشور حاشیه ای به شرایط اصلی کشور "

هلن ری (2018) وضعیت جدید مالی جهانی را بسیار سختگیرانه تر از سایرین تفسیر می کند. او برای وجود یک چرخه مالی جهانی که توسط کشورهای اصلی اقتصاد جهانی (عمدتا ایالات متحده) هدایت می شود ، استدلال می کند. VIX به عنوان شاخص برای گریز از خطر ، ضربان ساز جریان سرمایه مرزی است که دارای نقدینگی و رشد بیش از حد ، اهرم بالا و ورود بیش از حد به EME - مستقل از وضعیت کلان اقتصادی و رژیم نرخ ارز خاص است. چنین جریانهای مالی بیش از حد پیش بینی کننده خوبی برای بحران های مالی بعدی هستند. با توجه به این فرآیند ، بانکهای مرکزی EME گزینه سنتی را برای انجام سیاست های پولی حاکمیتی از دست می دهند در صورتی که نرخ ارز کاملاً شناور را فراهم کند. بنابراین ، سه گانه کلان اقتصادی سنتی با ترکیب تنها دو از سه هدف آزاد ، یعنی تحرک سرمایه ، سیاست پولی حاکمیت و ثبات نرخ ارز ، به یک معضل کوچک می شود: "[...] سیاست های پولی مستقل در صورتی امکان پذیر است که فقط در صورت حساب پایتختمدیریت می شود "(2018: 1).

نمای کلی توصیفی در مورد روندهای اخیر اخیر در 15 EME

در این بخش ، ما ویژگی های اصلی ساختاری کلان اقتصادی و داده های کلیدی در مورد نرخ ارز برای نمونه ما از 15 EME را برای دوره 1996-2016 نشان می دهیم. این دوره شامل تعدادی شوک شدید است: بحران آسیایی 1997-8 ، تعادل پرداخت های روسیه-بحران 1998 ، بحران مالی برزیل و کلمبیا 1999 ، بحران آرژانتین 2001 ، بحران ترکیه 2001 ، بحران جهانی مالی 2007-9 ، پایان دوره پایان ازGlobal Commodity Boom 2012 و تغییرات شدید در سیاست پولی ایالات متحده 2013-4.

اول ، ذکر برخی از ویژگی های ساختاری خاص کشور از نمونه ما ، که در جدول 1 خلاصه شده است ، حائز اهمیت استموقعیت های سرمایه گذاری بین المللی (NIIP). تنها کشورهایی که دارای NIIP مثبت هستند ، چین ، آرژانتین ، مالزی و روسیه هستند (به دلیل مازاد حساب جاری طولانی مدت آنها). این نمونه همچنین با توجه به اختلافات نرخ سود کوتاه مدت اسمی با ایالات متحده کاملاً ناهمگن است. این دیفرانسیل ها در ترکیه ، روسیه ، آرژانتین ، برزیل ، اندونزی و کلمبیا و در تایلند ، شیلی ، پرو و چین کم است.

در این دوره ، بیشتر کشورها دارای رتبه متوسط توسط Standard & Poor (S& P) هستند که زیر درجه سرمایه گذاری یا کمی بالاتر از رتبه BBB است. مواردی که دارای درجه سرمایه گذاری هستند ، مسافت باریک برای از دست دادن آن دارند ، به استثنای قابل توجه چین ، شیلی ، تایلند و مالزی. بیشتر ترتیب نرخ ارز شناور است (و حتی کاملاً شناور در شیلی ، مکزیک و روسیه) ، در حالی که چین و مالزی اهداف ویژه ای را گزارش می کنند. کشورهایی که رژیم شناور دارند ، تورم را به عنوان رژیم سیاست پولی هدف قرار می دهند. همه کشورها اما آرژانتین ذخایر ارز خود را به طور قابل توجهی افزایش داده است (به ویژه چین ، مالزی ، روسیه ، پرو و اندونزی). این نشان می دهد که آنها به طور مکرر در بازار FX مداخله می کنند ، و قدردانی (استهلاک) بدون این مداخلات بیشتر می شود.

سرانجام ، یک تمایز مهم در بین کشورها سهم تولید ناخالص داخلی آنها از ارزش افزوده تولید است که از 13 ٪ (برزیل) تا 31 ٪ (چین) متغیر است. در کنار چین ، تایلند ، اندونزی ، مالزی و فیلیپین سهم نسبتاً بالایی دارند ، در حالی که برزیل ، شیلی ، روسیه و کلمبیا برای داشتن یک کشور با درآمد متوسط سهم بسیار کمی دارند. بیشتر کشورهای کالا در نمونه ما تمرکز خود را بر روی کالاها با گذشت زمان افزایش دادند. از این رو ، تمایز بین تولید کنندگان کالا و کسانی که جهت گیری کالای نسبتاً کم دارند ، منطقی است.

برای این تمایز ، ما از دو معیار استفاده می کنیم که هر دو باید برآورده شوند: صادرات اولیه به عنوان سهمی از صادرات کالا (آستانه 46 ٪ است ، که نشان دهنده میانگین در کشورهای نمونه در طول سالهای 1996-2016) و رشد متوسط آن استشرایط تجارت در دوره رونق 2002-2012 (27 ٪). طبق این معیارها ، شش کشور ما "کالای EME" هستند (به بخش اول مراجعه کنید). برای سادگی ، ما سایر کشورها را "EME صنعتی" نام می بریم ، اگرچه همه آنها یک بخش صنعتی قوی ندارند بلکه یک بخش خدمات بزرگ هستند (لطفاً توجه داشته باشید که اندونزی و آفریقای جنوبی نزدیک به آستانه هستند و بنابراین می توان به عنوان هیبرید دیده شد)بشر

نمودار 3 عملکرد مجدد "EME صنعتی" را نشان می دهد. ما سال پایه داده ها را در سال 1996 به عنوان 100 ، درست قبل از بحران آسیا فهرست می کنیم. این بدان معنی است که بازیابی پزو مکزیکی از بحران پزو در دسامبر 1994 به عنوان یک قدردانی بسیار زیاد است. دو کشور به شدت قدردانی ایستاده اند: ترکیه و چین. ترکیه بر اساس کسری حساب جاری و ایجاد روابط تجاری و مالی با اتحادیه اروپا ، یک رشد رشد را دنبال کرد. چین تا سال 2005 با ارزش آشکار RMB در برابر دلار و حتی بیشتر در برابر یورو (که تا سال 2008 بیش از حد ارزش گذاری شد) ، تا سال 2005 ارز خود را به دلار محکم کرد. در مواجهه با مازاد بیش از حد حساب جاری ، در سال 2005 مقامات چینی شروع به تغییر رژیم به سمت قدردانی مدیریت شده علیه دلار و یورو کردند. مکزیک تنها کشور این گروه است که پس از سال 2002 روند استهلاک واقعی را دنبال کرد. سایر کشورها در یک روند کم و بیش افقی از Reer قرار گرفتند.

در مقابل ، بازگرداندن "کالای EME" تمایل به بی ثبات تر دارد. آرژانتین پس از بحران سال 2001 ، روند نزولی مستقیم را دنبال کرد اما پس از سال 2009 قدردانی قابل توجهی را تجربه کرد (به دلیل نرخ تورم نسبتاً زیاد) 3 3 به حساب کردن معروف گزارش شده از نرخ تورم رسمی خود در سالهای آخر نمونه ما ، آرژانتین ، به حساب آورد. سری REER نشان دهنده داده های BIS (2019) تا سال 2009 و از سال 2010 به بعد بر اساس محاسبه شخصی است. اینها داده های NER و وزن تجارت را از BIS ، نرخ تورم که از استان های توکوومن ، سان لوئیس ، نوکون و مندوزا (میانگین ساده) و داده های CPI IFS از شرکای اصلی تجارت گزارش شده است ، در نظر می گیرند.؛برزیل و کلمبیا تمایل دارند تا سال 2003 به طور همزمان و به شدت کاهش یابد و به ترتیب توسط رونق کالا تا سال 2011 و 2012 اسیر می شوند. به همین ترتیب ، REER روسیه مطابق با رونق قیمت نفت تا سال 2013 عمل می کند (همانطور که از نظریه بیماری هلندی پیش بینی می کند) ، در حالی که پرو و شیلی از نرخ ارز واقعی با تعجب پایدار که شبیه به دو "EME صنعتی" هند و اندونزی است ، برخوردار هستند. گروه معیار کشورهای پیشرفته کالاهای سنگین ، یعنی استرالیا ، نیوزیلند و نروژ ، همبستگی با الگوی 6 EME (به ویژه با روسیه و کلمبیا) را نشان می دهد ، اگرچه با دامنه کمتری. رونق کالاهای منی در نمودار 5 با دیفرانسیل های قوی بین بخش معدن و انرژی و قیمت مواد غذایی نشان داده شده است (به عنوان مثال ، شاخص قیمت گوشت با تورم طبیعی تفاوت چندانی ندارد).