راه حل های کلیدی مطرح شده در کنفرانس "پرداختن به ضرر و خسارت: اقدام عملی"

در ادامه از پست قبلی ما ، این وبلاگ راه حل های عملی را که از بحث و گفتگو در کنفرانس خطاب و خسارت ناشی می شود ، تشریح می کند.

اشتراک گذاری:

از آنجا که در حال رشد فاجعه آب و هوا در سال جاری این خبر را ایجاد کرده است ، انتظار می رود ضرر و خسارت یک مورد برتر در دستور کار COP27 باشد. اما برای بسیاری از این بحث ها خیلی دیر است. ضرر و خسارت برای اولین بار در مذاکرات بین المللی در سال 1991 توسط اتحاد ایالت های جزیره کوچک افزایش یافت و خواستار یک استخر بیمه برای جبران خسارات فاجعه بار به زودی شد. امروزه پیشرفت کمی حاصل شده است و از بین رفتن و آسیب همچنان مقاومت عظیمی را برآورده می کند.

کمترین کمک و پرداخت بیشترین

انتظار می رود جوامع در خط مقدم فاجعه آب و هوا با وجود اینکه اغلب مسئولیت ایجاد آنها را بر عهده دارند ، با تغییرات سریع در محیط خود سازگار شوند. بودجه برای سازگاری موفقیت آمیز بسیار مهم است ، اما بسیاری از جوامع اکنون فراتر از سازگاری هستند و با از دست دادن و آسیب های جبران ناپذیری به زیرساخت ها ، بلکه به فرهنگ ، تاریخ و شیوه زندگی آنها دست و پنجه نرم می کنند.

"تغییرات آب و هوا فقط تغییرات آب و هوا نیست. این هرج و مرج آب و هوا است. " - وکیل و نماینده فعال آب و هوا

پنج راه حل بالقوه برای وصل کردن شکاف بودجه

امکان سنجی چندین مکانیسم تأمین مالی در طول کنفرانس مورد بحث قرار گرفت ، از جمله: 1. ایجاد یک تسهیلات مالی در COP27: یک نهاد مالی که به ضرر و خسارت اختصاص یافته است ، امور مالی را فراتر از ایده کمک می کند. این می تواند با درخواست منافع داخلی در کشورهای توسعه یافته ، حمایت عمومی بیشتری را برای سرمایه گذاری جهانی در ضرر و خسارت ایجاد کند. یکی از نمایندگان بنگلادش گفت: "همه کمک می کنند ، همه تصمیم می گیرند ، همه سود می برند."

2. مالیات و مالیات آلودگی: این می تواند شامل یارانه های گسترده برای صنعت سوخت فسیلی و استفاده از درآمد حاصل از مالیات کربن برای تأمین بودجه و خسارت باشد. همچنین تصور می شد که استفاده از درآمدها از بازارهای کربن یک راه حل مناسب است. یک نماینده از هلند اظهار داشت: "اگر این وجوه چرخانده نشود ، ما هرگز بحران آب و هوا را حل نمی کنیم."

3. بیمه: برای برخی از ایالت ها ، بیمه ضرر و خسارت می تواند ابزاری مؤثر برای اطمینان از امور مالی در هنگام حمله به فاجعه آب و هوا باشد ، و برخی از کشورها قبلاً مکانیسم هایی را برای کمک به اشتراک گذاری ریسک ایجاد کرده اند.

به عنوان مثال ، 16 ایالت کارائیب تسهیلات بیمه ریسک فاجعه کارائیب را تأسیس کرده اند ، که نقدینگی کوتاه مدت را برای رفع تأثیرات حوادث شدید آب و هوایی در هنگام وقوع فراهم می کند. پول به جایی می رسد که به سرعت مورد نیاز است ، همکاری و پشتیبانی بین کشورها وجود دارد و کشورها می توانند خطرات و نیازهای خود را شناسایی کنند.

4. PhilAnthropy: به دنبال تعهد دولت اسکاتلند برای کمک به 2 میلیون GBP برای از دست دادن و خسارت ، صندوق سرمایه گذاری کودکان و بشردوستانه های مرتبط با آن 3 میلیون دلار در بودجه شروع به کار برای حمایت از ایجاد تسهیلات ضرر و خسارت متعهد شدند.

5. تسکین بدهی: تسکین دهنده کشورها که از تأثیرات آب و هوایی بدهی موجود خود برخوردار هستند می توانند به تأمین پول نقد مورد نیاز برای رسیدگی به بحران در هنگام وقوع کمک کنند و به ایالات متحده اجازه می دهد تا وجوه خود را مدیریت کنند.

بنابراین کدام راه حل ها را باید در اولویت قرار دهیم؟

هر یک از این راه حل ها با مجموعه چالش های خاص خود همراه است. بسیاری از نمایندگان نگران شرایطی هستند که غالباً به بدهی وصل می شوند ، مطمئن نیستند که چگونه بیمه گذاران می توانند هزینه های تضمین شده فاجعه آب و هوایی را پوشش دهند ، مشخص نیست که چگونه آسیب پذیرترین کشورها می توانند برای پرداخت حق بیمه حق بیمه بپردازند ، یا نمی دانند کشورها چگونه در آن قرار دارند. North Global موافقت خواهد کرد که در صورت عدم تمایل به پرداخت هزینه سازگاری و کاهش ، برای ضرر و زیان اضافی بپردازد.

هیچ رویکردی با اندازه یک اندازه برای از بین رفتن و آسیب وجود ندارد ، و نه یک گلدان برای کشیدن. یک پنلیک از انگلستان آن را به خوبی خلاصه کرد: "ما باید از همه ابزارهای موجود استفاده کنیم و COP را با لیستی از کارهایی که اکنون می توان انجام داد ، خارج کنیم."

آنچه ظهور کرد این است که کمتر در مورد راه حل های فردی است ، و بیشتر در مورد اطمینان از رعایت آنها به اصول کلیدی خاص که به طور مداوم در طول کنفرانس مطرح شده اند.

پنج اصل اصلی برای تلاش به سمت

1. آلاینده پرداخت می کند ، و بودجه باید مبتنی بر همبستگی باشد نه سرزنش.

کشورهای کم درآمد و متوسط قبلاً هزینه خسارت های ناشی از تغییرات آب و هوایی را پرداخت کرده اند. اکنون زمان آن رسیده است که همه ، به ویژه کسانی که بیشترین کمک را در تغییر آب و هوا داشته اند ، در هزینه ضرر و خسارت نقش داشته باشند.

2. امور مالی باید با آگاهی از تقاطع آسیب پذیری ها ، بیشترین تأثیر را در مورد تغییرات آب و هوا داشته باشد.

هر برنامه بودجه باید توسط گروه های محلی هدایت شود و از ساختارها و موسسات موجود و موجود استفاده شود. یک نماینده از بنگلادش گفت: "این در مورد دریافت پول در جایی است که امروز باید برود. ما باید از صحبت کردن در مورد آن دست برداریم و آن را عملی کنیم. "

یکی از مطالعه موردی که مورد بررسی قرار گرفت ، صندوق تغییر آب و هوا در شهر کنیا بود که توسط IIED پشتیبانی می شد ، که از سیستم ملی موجود برای کانال بودجه مستقیم به ایالت هایی که به آن نیاز داشتند استفاده کرد. کمیته ها برای تصمیم گیری در مورد چگونگی استفاده از این بودجه در سطح بخش راه اندازی یا ادامه یافتند ، و زنان تشویق شدند که صندلی و نقش های خزانه دار را به عهده بگیرند تا اطمینان حاصل کنند که ، به عنوان آسیب پذیرترین تأثیرات آب و هوا ، آنها کنترل خود را در مورد چگونگی از دست دادن و بودجه خسارت کنترل می کردنداستفاده شده.

3. از بین رفتن و بودجه خسارت باید اضافی باشد و برای گیرندگان بار آن نباشد.

کمک های مالی کوچک و نقل و انتقالات نقدی به طور گسترده ای به عنوان مؤثرترین مؤثر در نظر گرفته می شد ، اما قدردانی می شد که این نوع بودجه همیشه امکان پذیر یا در دسترس نخواهد بود. از نظر مهم ، پول اختصاص یافته باید بر اساس نیاز باشد ، نه بر اهداف اهدا کننده.

4- گیرندگان باید بتوانند مستقیماً به بودجه دسترسی پیدا کنند و مالکیت آن را داشته باشند.

در طول بسیاری از مطالعات موردی ارائه شده ، مشخص شد که مدل های مبتنی بر پروژه تمایل به کار در سطح کشور ندارند ، زیرا بندرت زمان لازم برای تحقق بخشیدن به ارزیابی های جامعه و فرهنگی وجود دارد. بهتر است کشورها برنامه های خود را توسعه دهند تا ساختارهای مردمی زیر ملی که در حال حاضر با ضرر و خسارت مبارزه می کنند ، در صورت لزوم به پول نقد دسترسی پیدا کنند.

5- شفافیت و پاسخگویی برای تأثیر بسیار حیاتی است

هر چه نوع مالی افزایش یافته باشد ، کسانی که آن را تأمین می کنند باید قبل از هر چیز در برابر افرادی که بیشتر تحت تأثیر تغییرات آب و هوا قرار دارند پاسخگو باشند. گزارش و شفافیت در مورد چگونگی هزینه وجوه نیز مهم است ، اما ما به سیستم گزارشگری نیاز داریم که برای این ایالت ها سنگین نباشد.

چه چیزی بعدی و چه کاری باید در COP27 انجام شود

مهمترین راه حل از همه بحث ها این بود که نیاز به کاهش آسیب بسیار زیاد است. هیچ راه حل واحدی برای از دست دادن و خسارت جهانی وجود ندارد ، و به احتمال زیاد فقط با اجرای همه آنها ، از نظر استراتژیک و عمدی ، می توانیم به این مشکل نصب بپردازیم.

جوامع آسیب پذیر در برابر این فاجعه ها به صحبت های کمتری و اقدامات بیشتری نیاز دارند. آنها برای اطمینان از استفاده از این مالی برای بهره مندی از جوامع تحت تأثیر ، نیاز به حمایت از امور مالی اضافی و مشاوره کافی و جامع جامعه دارند. به قول یک فعال آب و هوا در طول دوره افتتاحیه: "ما ده ها سال گفتگو را پشت سر خود داریم. ما باید در برنامه COP27 ضرر و خسارت وارد کنیم.